કહો, તમે જુવાન છો ? – ભગવાનદીન

આ પ્રકારનું અન્ય સાહિત્ય:

• ઊગ્યું અનુપ પ્રભાત ! – ઉપેન્દ્ર પંડ્યા

  ઊગ્યું અનુપ પ્રભાત ! કપૂરમાં ઘૂંટેલાં સુંદર કોમલ ભીનાં ગાત ! ઊગ્યું અનુપ પ્રભાત ! વહેલી સવારે બળદો જાતા મંદ રણકતી સીમે, ઝીણી ઝાકળની ઝરમરમાં મ્હેકે ધરતી ધીમે, ગોરી ગાયનાં ગોરસ માંહી કેસરરંગી ભાત, ઊગ્યું અનુપ પ્રભાત ! લીલાંસૂકાં તૃણ પર ચળકે તડકો આ રઢિયાળો, ઢેલડ સંગે રૂમઝૂમ નીકળ્યો મોર બની છોગાળો, આકાશે ઊડતાં પંખીની રેશમી રંગ-બિછાત, ઊગ્યું અનુપ પ્રભાત ! વૃક્ષ પરેથી સરી પડ્યાં છે બોરસલીનાં ફૂલ, ફરફરતું વનકન્યા કેરું શ્વેત ... [વાંચો...]

• જાતવટો – યોગિની શુક્લ

  મારે ઝળહળવું છે, ઓલવાઈ ગઈ છું હું સૂરજનું પહેલું કિરણ ક્યારે મારી સુષુમ્ણામાં દીવો બને એની રાહ જોતી મારા આકાશમાં. મારે ભીંજાવું છે, સુકાઈ ગઈ છું હું વરસાદનું પહેલું બુંદ ક્યારે મારી નાભિમાં મોતી બને એની રાહ જોતી મારા દરિયામાં. મારે શ્વસવું છે, ગૂંગળાઈ ગઈ છું હું હવાનું પહેલું ઝોકું ક્યારે મારે ટેરવે સિતાર બને એની રાહ જોતી મારા પાતાળમાં. પણ ના, હવે હું રાહ નથી જોતી કેમ કે હમણાં જ મેં આપી દીધો છે મને જાતવટો - !

• કૂંપળ – ડૉ. અશોક એચ. પટેલ

  ગામ આખું કે’ છે એ હસે છે તો એના ગાલમાં સુંદર મજાના ખાડા પડે છે. હું પડ્યો પડ્યો ગણું છું, આ ખાડામાં, મારા સિવાય બીજા કેટલાં પડે છે ? ************** ખુલ્લા આકાશનું માપ શું ? લાવ, તારી આંખને માપશું ? ************** એવું પેલ્લી વાર બન્યું ભૂલી ગયો નામ હું મારું ! એમણે હળવેકથી પૂછ્યું : “શું છે નામ તમારું ?” ************** ‘ખૂબસૂરતની’ જોડણી લખતાં કાયમ ભૂલ થઈ જાય છે, હું શું કરું ? એ યાદ આવી જાય છે. ************** જિંદગીને એમણે રંગીન કાગળ ... [વાંચો...]

10 પ્રતિભાવો : કહો, તમે જુવાન છો ? – ભગવાનદીન

1. nirlep says:

   May 18, 2008 at 9:55 am

   Have read it earlier, but nice to read it again.

2. pragnaju says:

   May 18, 2008 at 5:56 pm

   જુવાનીને ઉંમર સાથે સંબંધ નથી.
   મન સાથે છે.
   “જેને તરવું છે એને તો ડર છોડીને
   એક વાર ઝંપલાવવું જ પડે છે.
   બચપણમાં તમારું અંતર જે જે સ્વપ્નાં ઘડતું હતું,
   તે સાચાં પાડવા હવે કટિબદ્ધ થઈ જાવ !
   કેટલી સુંદર વાત…
   કેટલી સહજતા-સરળતાથી ગળે ઉતેરે તે રીતે સમજાવી છે!
   ધન્યવાદ્

3. અતુલ જાની (આગંતુક) says:

   May 18, 2008 at 8:50 pm

   જેના ઘટમાં કઈક કરી બતાવવાની તમન્નાના ઘોડા થનગને છે, જેનો આતમ પાંખ વીંઝીને પોતાના સપના સાકાર કરવા નીકળી પડે છે. અને જે ભોમકાને ક્યારેય જોઈ નથી તેવી ભુમીમાં જઈને જે પોતાની ભુમીકા ભજવવા હામ ભીડે છે તે યુવાન છે.

   ઘટમાં ઘોડા થનગને , આતમ વીંઝે પાંખ
   અણદીઠેલી ભોમ પર, યૌવન માંડે આંખ

4. ભાવના શુક્લ says:

   May 20, 2008 at 10:07 pm

   જેને તરવું છે એને તો ડર છોડીને
   એક વાર ઝંપલાવવું જ પડે છે.
   ……………….
   અદભુત !!!!