ક્યાં ગયો કવિ ? – કમલેશ પટેલ

આ પ્રકારનું અન્ય સાહિત્ય:

• બે કાવ્યો – સંકલિત

  પક્ષહીનનો દેશ – ગોવર્ધનરામ મા. ત્રિપાઠી અવનિ પરથી નભ ચડ્યું વારિ પડે જ પાછું ત્યાં ને ત્યાં : ટૂંકું કર્મ ટૂંકું રહેવાને સરજેલું આ ધરતીમાં. નભ વચ્ચોવચ્ચ રંગીન થાતાં ગરુડરાજની પાંખ થકી, સુભગ ઘડીક એ બન્યું; નવાઈ ન, એ દશા જો ના જ ટકી. પણ ઊંચા નભના સંચારી પક્ષીરાજ, તું આવ્યો આ, ધરતી પર ત્યાંથી ઊડ પાછો, પક્ષહીનનો દેશ જ આ. ફફડાવી પાંખો સોનેરી, રચ ... [વાંચો...]

• શબ્દો નામે પંખી – માધુરી મ. દેશપાંડે

  પલળવાનાં સ્વપ્નમાં, કોરી રહી ગઈ જિંદગી. ખેંચી પણછ ઈચ્છાનાં ફળને મેં વીંધી જ નાખ્યું. લૂંછી લો આંસુ હવા જો લાગશે તો સૂકાઈ જશે. મમ એકાંત કોરી ભીંત, આવો ને થૈ ફ્રેમ તમે ! ખોબો ભરીને પીવા મળ્યું, દરિયો મળ્યો, ડૂબવા. ફફડાટને ઉરમાં સમાવું, ત્યાં તોફાન આવે. સંબંધોનાં કૈં અરણ્યો જોયાં, ક્યાંય ન દેખી છાયા. પીગળી જવું સમયના અંધારે સવાર થાશે. અમે એકાંત – - સાગરે, ટાપુ થઈ જીવીએ છીએ. પ્રસ્તાવના શું લખે આંસુની, ઉર કોરુંકટ્ટ ત્યાં ! ભીનાં ભીનાં થૈ સંબંધની છાલકે ભીંજાયા અમે. સાચવી લૈ મેં સંબંધની ભીનાશ બાગ ખીલવ્યો. પામવા મથું સ્મરણના અરીસે તસ્વીર તારી ચગાવવાં છે સ્મરણોનાં ... [વાંચો...]

• ગઝલ અને કાવ્ય – હિના વડગામા ‘મહેંક’

  યુવાનીમાં આંખો મહીં સ્વપ્ના ભરીને ચાલવાનું છે. જીવન સતત અંજલિ કરીને ચાલવાનું છે. લાખો મુસીબત માર્ગ છોને ચાલતા આવે; એ આગના દરિયા તરીને ચાલવાનું છે. સુખની વર્ષાની સાથ ગમનાં વાદળો આવે, તોએ દુ:ખોને પણ વરીને ચાલવાનું છે. તારે મહેચ્છાના જગતમાં જો રહેવું હો – તો સમયની સાથે સરીને ચાલવાનું છે. ન ‘મહેંક’ કો આફત તણો ડર ઉર કદીયે હો; ના મોત સામે પળ ડરીને ચાલવાનું છે. હું...તું.... મળીશું....? ઝુમખા સિતારોના; અને વળી, ... [વાંચો...]

14 પ્રતિભાવો : ક્યાં ગયો કવિ ? – કમલેશ પટેલ

1. Jayshree says:

   June 15, 2006 at 5:36 am

   Excellent..!!

2. અંજલિ « સહિયારું સર્જન - પદ્ય says:

   July 13, 2007 at 10:14 pm

   […] ઓ રમેશ ! તે કેવો લીધો છે વેશ ! કોઈને કહ્યા વિના, તેં સ્વર્ગમાં કર્યો પ્રવેશ ! […]

3. vipul oza says:

   July 28, 2007 at 9:35 pm

   it is verygood SHRADDHANJALI TO ramesh parekh