નહીં રે વિસારું હરિ – મીરાંબાઈ

આ પ્રકારનું અન્ય સાહિત્ય:

• બોલો, હું કોણ ? – સેમિલ શાહ ‘સ્પંદન’

  દૂરદૂર થી આવતો, બારીના પડદાની આરપાર થતો, કાપતો કપાતો, ચમકતો ઝળહળતો, ગરમ ચા ની વરાળમા ઉડતો, બ્રેડ ઉપર બટર સાથે સ્પ્રેડ થતો, ક્યાંક ટિફીનમાં લંચ જોડે બંધ થતો, પૂજાની થાળીમાં કંકુ ચોખા સાથે ભળતો, મંદિરમાં કોઈકની આંગળી પકડી પગથિયાં ચડતો અને, પાછો આવતા કોઈકના કટોરામાં પડી અવાજ કરતો, ટ્રાફિક વગરના ચાર રસ્તાના બંધ સિગ્નલ પર ઉભો રહેતો, સાંકડી ગલીઓમાં દોડાદોડ કરતો, બગીચામાં કસરત કરતો, કોઈકની સાથે રજાઈમાં છુપાઈને ઊંઘતો, ફુલની પાંખડીઓના ટેરવે ઝાકળના બિંદુમાં ... [વાંચો...]

• કાવ્ય સૂર – સુરેશ જાની

  ધારો કે.. પંખી બનું, ધાર કે હું, આજ ગગનમાં, ઉડતો રહું, સરતો રહું, આજ આ નભમાં. દૂર દૂરે, ડુંગરા પર, ભમતો રહું રે, વન વન ફરું , સેર કરું, હરિત બાગમાં. આમ ફરું, તેમ ફરું, મસ્ત બનીને, ગામ તણી ગલી ઘુમું, સહજ શ્વાસમાં. પવનની હું હોડ કરું, વીર બનીને, નદી કેરાં નીર ચૂમું, ઘડીક વારમાં. અરે! આ તો સપન હતું, ખબર પડી જ્યાં, ધમ્મ દઇ પાછો ... [વાંચો...]

• આ જગતનો માનવી – કમલેશ ફલ્લા

  પોતે જ પોતાના દુ:ખનો દરિયો છે, માનવી, રોજ રોજ કંઈક અવનવું કરી બેસે છે, માનવી. બીજાના સુખે દુ:ખી થાય છે માનવી, તેથી જ રોજે રોજે દુ:ખી થાય છે, માનવી. પોતાને પરમાત્મા ગણે છે, માનવી ક્યારેક આત્મા બની જાય છે, તે જ માનવી બીજાના જીવનનો આભલો બને છે, માનવી ક્યારેક કાચની જેમ તુટી જાશે આ માનવી.

14 પ્રતિભાવો : નહીં રે વિસારું હરિ – મીરાંબાઈ

1. અતુલ જાની (આગંતુક) says:

   September 14, 2008 at 9:55 pm

   પ્રેમ દિવાની મીરાં બાઈનું તો નામ સંભળતાએ હૈયે પ્રેમની હેલી ચડે અને ભજન વાંચતા રૂવાડા ખડા થાય. ધન્ય છે મીરાબાઈને કે જેમનું નામ આજે પ્રેમના પર્યાય તરીકે વપરાય છે.