કોઈ નહીં આવે ? – ચંદ્રકાન્ત શેઠ

આ પ્રકારનું અન્ય સાહિત્ય:

• વાચકોની કૃતિઓ – સંકલિત

  ગદ્યકાવ્ય: હું એટલે – જિગર જોષી ‘પ્રેમ’ હું એટલે અધુરાં પત્રો ટેબલ પર ઢોળાઈ ગયેલી ન ગમતી કોઇ ક્ષણની શ્યાહી અગણિત રાતોના મીઠા – કડવા ઉજાગરાઓ અધુરી સિગારેટોથી લથબથ એસ્ટ્રે અડધો અડધ સળગાવી દીધેલી ડાયરી ટેરવાની વચ્ચે થીજી ગયેલી રાત જેવી કલમ ટેબલ પર જ્યાં ત્યાં વિખરાઇ પડેલા શબ્દો પીળાશથી ઘેરાયેલો પહાડ ખૂબ જ ગમતી ફોટો-ફ્રેમ પર પડેલી તિરાડ... અરધી રાતે આંખ વચાળે ફફડી ઉઠેલા સપનાઓની ચીંસ બે કાગળ મધ્યે રેશમ જેવા ... [વાંચો...]

• કુપાત્રની પાસે – ગંગાસતી

  કુપાત્રની પાસે વસ્તુના વાવીએ રે, સમજીને રહીએ આપણે ચુપ રે, લાલચ આપે ને દ્રવ્ય કરે ઢગલા રે, ભલે હોય શ્રીમંત કે ભૂપ રે.... કુપાત્રની પાસે.... ભજની જનોએ ભક્તિમાં રે’વુંને, કરવો સ્મરણ નિરધાર રે...... અજ્ઞાની આગળ નવ ઉચ્ચરવું ને, બાંધવો સુરતા કેરો તાર રે....... કુપાત્રની પાસે..... ઉપદેશ દેવો તો ભક્તિ દેખાડવી રે, ગાળી દેવો રે તેનો એવો મોહ રે, દયા રે કરીને તેને પાત્ર બનાવો ત્યારે, રાખવો રે એમાં ઘણો સ્નેહ રે.......કુપાત્રની ... [વાંચો...]

• ભજી લેને કિરતાર (ચાબખા) – ભોજા ભગત

  પ્રાણિયા, ભજી લેને કિરતાર આ તો સ્વપનું છે સંસાર..... (2) ધન દોલતને માલ ખજાના પુત્ર ને પરિવાર, એમાંથી જાશ તું એકલો, પછે ખાશ જમના માર...... પ્રાણિયા... ઊંચી મેડીને અજબ ઝરુખા, ગોખ તણો નહીં પાર, કોટિધ્વજને લક્ષપતિ તેના બાંધ્યા રહ્યા ઘરબાર......... પ્રાણિયા..... ઉપર ફરેરા ફરહરે ને, હેઠે શ્રીફળ ચાર, ઠીક કરીને ઠાઠડીમાં ઘાલ્યો, પછે વાંસે પડે પોકાર........ પ્રાણિયા..... સેજ તળાયું વિના સૂતો નહિ, જીવ હુન્નર કરતો હજાર, ખોરી ખોરીને ખૂબ જળાયો જેમ લોઢું ગાળે લુહાર......... પ્રાણિયા....... સ્મશાને જઈને ચેહ ... [વાંચો...]

4 પ્રતિભાવો : કોઈ નહીં આવે ? – ચંદ્રકાન્ત શેઠ

1. Labhshankar Bharad says:

   January 24, 2011 at 1:26 am

   ખૂબ જ સરસ રચના !

   Log in to Reply
2. Hiral Vyas "Vasantiful" says:

   January 24, 2011 at 10:06 am

   ખુબ સુંદર…

   હું માનુ છું ત્યાં સુધી…

   કોઇ એકલા પથારીવશ રહેતા માણસની વાત છે…..જેના ઘરમાં ધોળે દિવસે પણ અંધકાર છે….ને ઇચ્છે કે દેવદિવાળી નજીક છે ત્યારે (જો ઇશ્વર હોય તો) કોઇ એ ઘરનો દિવો થઇને અંધકાર દુર કરવા આવે.

   Log in to Reply
3. Mayur sorathiya says:

   January 24, 2011 at 10:50 am

   આ કાવ્ય મા એકલા રહેતા મોટી ઉમરની વ્યકતીની વાત કરવામા આવિ ચે તેવુ મને લાગે ચે

   Log in to Reply
4. nayan panchal says:

   January 24, 2011 at 9:44 pm

   સુંદર રચના.

   મને એવુ લાગે છે કે પાટા પરથી ઉતરેલી ગાડીને ફરી પાટા પર ચઢાવવા માટેની રચના છે. કોઈના જતા રહેવાથી આવી જતી એકલતાની વાત હોઈ શકે.

   ખૂબ આભાર,
   નયન

   Log in to Reply